Frau Hendriks ist wieder da!

Tja, jullie zullen wel denken wat een arrogantie…maar dit is dus daadwerkelijk mijn naam hier in Duitsland. De machtsafstand is hier zo groot dat ze zelfs een meisje van 22 met Frau aanspreken. Er staat zelfs iedere ochtend en avond een tafel in het restaurant voor mij klaar met een bordje ‘Frau Hendriks’. Vandaag versprak iemand zich en zei Frau Eefke; nou dat was een doodzonde! Dus ik uitleggen dat het voor mij heel vreemd is en dat ik gerust Eefke genoemd kan worden, maar nee Frau Hendriks it is!

Maar goed, vandaag is mijn 10e dag hier en dus tijd voor een nieuw bericht! Mijn eerste werkweek was eigenlijk heel rustig, ik moest zoals gezegd de Duitse homepage vertalen naar Nederlands en Engels, dat is inmiddels gedaan. In mijn vrije tijd ben ik voornamelijk aan het wandelen geweest. De omgeving is hier Wirklich schön! Na de gebruikelijk rondjes in het centrum (alle winkeltjes gehad), ben ik toch maar eens aan het echte wandelen geslagen. Aangezien ik hier in het Thüringer Wald zit, zijn er veel routes door het bos. Een beetje eng was het wel, ganz allein im Thüringer Wald, aber schon gut! In de 2uur die ik gelopen heb, heb ik geen mens gezien!! Onderweg kwam ik een bordje tegen die de weg aangaf naar de Ruïne van Burcht Liebenstein, dus daar ben ik toen maar eens heengelopen. Daar aangekomen bleek er een Parkplatz te zijn, ja zo doen de mensen dat hier dus….waarom lopend als het ook rijdend kan he! Na een zeer uitgebreide bezichtiging van de burcht (wel 4 minuten) wilde ik op weg naar huis gaan toen twee opaatjes (sorry mannen op leeftijd) me aanspraken. Dus gezellig in het Duits staan praten (zij kenden Jantje Smit overigens wel: ‘doch, ganz Deutschland kennt der Jantje’)! Op de terugweg heb ik een bezoekje gebracht aan de Ida Denkmal, een monument opgedragen aan Ida door broertjelief Hertog Georg. Op zich aardig bedoeld misschien, maar het monument ligt helemaal afgelegen in het bos….geeft toch te denken!

Mijn verblijf hier is overigens wel luxe, mijn kamer is netjes, heb internet en tv en over het eten hier heb ik ook totaal niet te klagen, het ontbijt is echt gigantisch, ze hebben naast de gebruikelijke dingen ook superveel fruit en gebakjes! Ze hebben om de dag zelfs brownies…could it be any better???? Ook het avondeten ongelofelijk, zulke mooie opgemaakte borden in een decadent restaurant. Ik gedraag me daar overigens ook helemaal gepast, netjes je mond afvegen met servet en nippen aan mijn Mineralwasser mit Kohlensäure. Ik krijg hier twee keer per dag warm eten, met behoorlijk wat vlees (Duitsers) dus ik heb de laatste dagen toch maar beleefd gevraagd of ze me ’s middags een salade wilden maken of iets met groente. Maar zoverre mijn week in Bad Liebenstein!

Dit weekend ben ik weer naar Jena gegaan en ben ik bij mijn Aiesec manager Regina blijven slapen. Aangezien niemand in het hotel mij kon brengen moest ik met het openbaar vervoer, wat nogal een rit is. Het was trouwens echt een geniaal idee om een creditcard aan te schaffen anders had ik hier geeneens kaartjes kunnen kopen voor de trein en bus! Eerst moest ik met de bus van Bad Liebenstein naar Eisenach, nou ik heb de hangjeugd van Bad Liebenstein gevonden! Bij gebrek aan een echt station, hangen ze hier rond op het busstation (ook stoer natuurlijk). En wat voor jeugd…de stereotypen over lelijke Duitsers bevestigend! Shirts zonder mouwen, blonde/blauwe/paarse strepen in het haar, mooie witte sokken! Tja, echt modebewust kon ik ze niet noemen. Nee, geef mij de Nederlandse mannen maar! Trouwens over de sandalen, ja die dragen Duitsers ook nog steeds HEEEEEL veel.

Na een halfuur wachten (bussen rijden hier een heel willekeurige dienstregeling) zat ik dan in de bus! Met een superaardige buschauffeur, hij ging extra hard voor mij rijden zodat ik mijn trein kon halen! Verder ook een leuk praatje gehad en hij vroeg of ik uit Nederland kwam, want ik klonk genau so wie Linda de Mol. Nou dat vat ik als een compliment op, want zij spreekt toch goed Duits? Verder een leuk gesprekje gehad over Nederland. Duitsers hebben namelijk zo ook hun beelden bij Nederland. Zo schijnen wij in campers te wonen en degene die in huizen wonen hebben veel te grote ramen en sluiten de gordijnen nooit! Nou klopt precies toch? Maar goed, Van Eisenach moest ik met de trein naar Weimar en van Weimar naar Jena, even een pluspunt voor Duitsland: de treinen wachten hier op elkaar!!! Mijn trein had vertraging dus ik was bang dat ik mijn aansluiting zou missen (zat namelijk maar 4min tussen) maar mijn trein stond fijn op mij te wachten! De Duitse conducteurs hebben het trouwens niet zo makkelijk als de Nederlandse. De trein (nou ja de regionale bahn dan, je hebt ook nog de regional express en de IC natuurlijk) stopt hier ongeveer om de 2 minuten en ze moeten iedere keer uitstappen om met een groen bordje te zwaaien. ‘Mijn’ conducteur was niet geheel een lichtgewicht en in deze hitte op- en afstappen ist dann ganz schwierig! (zoals ik al in mijn vorige bericht zei, zijn de treinen hier veel hoger dan het perron). Verder heb ik na Christophe nog een aanbidder (jah schijnbaar doe ik het goed bij de Duitse jongens). In de trein gaf een jongen mij zijn telefoonnummer, ‘of we eens op een date konden’. Ik deed net of ik geen Duits sprak en het dus niet snapte, maar toen kwam de conducteur die ik iets moest vragen….was dus niet zo subtiel van mij.

In Jena aangekomen, zijn we eigenlijk direct naar een feest doorgegaan. Er was namelijk een festival (Festival de Colores) en dit jaar was het thema Portugal. Toen voelde ik me wel even raar hoor, in Duitsland Portugees feesten…terwijl ik dat natuurlijk ook gezellig in Portugal zelf met Timmie had kunnen doen!!!!!! Het was wel heel gezellig, maar rond half 1 gingen we al naar huis omdat ze allemaal moe waren. Zaterdag had niemand van Aiesec tijd voor mij (aangezien ik eigenlijk naar Dresden zou gaan en pas later besloten is dat ik naar Jena kwam). Dus ben ik in mijn eentje gaan wandelen naar het centrum (uiteraard) en heb een beetje inkopen gedaan bij de H&M. Nou mensen, als jullie ooit spijt hebben gehad die broek toch maar niet te kopen, of dat truitje nog maar even te laten hangen, kom naar Jena! In Jena geeft het de H&M kleding die wij een jaar terug in de schappen hadden hangen!

’s Avonds ben ik eerst wat gaan drinken met Regina en Tea (niet als de engelse thee uitgesproken overigens) in het centrum, waar het festival nog steeds aan de gang was. En later op de avond zouden we naar een feestje van Josh (vriend van Andreas, de huisgenoot van Regina) gaan, waar ik persoonlijk voor was uitgenodigd (Nederlandse mensen blijven hier interessant)! Toen we ‘thuis’ aankwamen waren Marcus en Andreas al heel erg dronken (van de zelfgebrouwen drank) en hadden ze niet meer zo’n zin om te gaan, dus hebben we gewoon gezellig thuis gedronken en pizza gegeten!

Zondag had ik een druk programma: in de ochtend een flinke wandeling in de heuvels gehad (Jena ligt in een dal) en zijn we de omringende heuvels opgegaan. Wat echt een schitterend zicht over Jena verschaft. Het was alleen een beetje jammer dat we de dag van te voren voor datzelfde uitzicht 6 euro betaald hadden om met een lift naar boven te gaan in de hoogste toren van Jena. Deze toren (ben de naam even kwijt) is rond gebouwd en het voetstuk is rechthoekig. Van bovenaf (als je vanuit een vliegtuig kijkt ofzo) lijkt het daardoor op een fotocamera. Dat is niet zomaar, neeeeeeeeeeej Jena is namelijk heel goed in de lenzen industrie. Grote kans dat jullie digitale camera een lens uit Jena heeft (mijne toevallig niet haha)! Na mijn wandeling in de bergen (waar ik spierpijn van heb) ben ik op de trein gestapt naar Weimar, waar Sabine van Aiesec me rond zou leiden. Weimar is een heel toeristisch stadje omdat het de thuisbasis was van Goethe en Schiller. Daar hebben we voornamelijk rondgelopen, ijs gegeten, gedronken, gedronken en nog eens gedronken (het was namelijk heeeeel warm)! Weimar is echt een supermooi stadje met mooie gebouwen en een schitterend park! Ik kon hier echter niet te lang van genieten want ik moest om 5uur de trein weer terug naar Jena omdat mijn manager me rond 6uur daar zou komen ophalen. Dus opschieten geblazen! Toen we eindelijk weer op het station aankwamen viel me de stationsklok op, 4uur. Dus voor de zekerheid checkte ik mijn telefoon even, ook 4uur!! Sabine had zich gewoon een uur in de tijd vergist! Voor niets zo gehaast! Het was inmiddels niet meer de moeite waard om weer terug te lopen, dus zijn we maar weer ergens wat gaan drinken.

Terug in Jena, ben ik dus opgepikt door mijn manager, Herr Frank Nichterlein. Nou echt TOTAAL anders dan ik had verwacht, hij is pas 26 (hij heeft zijn baantje gekregen via papa die eigenlijk de geldschieter is). Maar wel heel aardig! De terugreis naar Bad Liebenstein was echt te eng, want hij rijdt als een idioot, op het laatste moment nog een afslag pakken die hij niet had gezien. Op het laatste moment keihard remmen als je 190 rijdt. Gelukkig moet hij binnenkort zijn rijbewijs voor een maand inleveren (ze hebben hier een puntensysteem) en mag ik rijden….veel veiliger natuurlijk! De Duitsers rijden sowieso als idioten, het is hier namelijk heel stoer om behoorlijk op te trekken en te remmen en je gordel onder je oksel te doen (want zo lijkt het net of je er geen om hebt). Het zijn me toch een waaghalzen!!!
Maar over mijn manager, hij is dus heel aardig en behulpzaam en hij gaat er voor zorgen dat alles in orde komt met mijn kamer, werktijden en werkplaats, komt dus goed! Vandaag ben ik trouwens met hem naar Bad Salzungen geweest en samen uiteten (hij betaalde), nou leuk toch! Morgen ga ik samen met hem fitnessen, vind ik eigenlijk iets minder leuk haha!

Deze week zal ik niet veel in Bad Liebenstein zijn, aangezien ik woensdagavond samen met mijn manager weer naar Jena rijdt om een tevens door mij georganiseerde Nederlandse avond bij te wonen. Hier zal ik de Nederlandse cultuur vertegenwoordigen, dus daar heb ik wel zin in! De mensen bijbrengen dat we meer zijn dan campingbewoners met geen gordijnen die continu stoned zijn! Donderdag en vrijdag moet ik dan weer werken en volgend weekend ga ik dan naar Erfurt waar ik waarschijnlijk tot en met dinsdag blijf. Dus een korte werkweek! Niet dat ik het werken hier erg vind eigenlijk, ik ben nu met een culturele promotie map bezig en daarna ga ik me richten op de Nederlandse markt. Dus leuk werk om te doen!

Nou mensen ik zal het hierbij laten, het verhaal is al veel te lang (je maakt hier stiekem toch best veel mee). Bis Bald!!

Liefs Eefke (oder Frau Hendriks)

Ps. Voor degene die niet genoeg hebben aan mijn twee telefoonnummers, ik heb ook een adres!!

Kulturhotel Kaiserhof
Frau E. Hendriks
Esplanade 9
36448 Bad Liebenstein